रविवार, मार्च ०७, २०१०

कशाला?

तुझा राग तुझं प्रेम, तुझी चीड थोडा वेळ
तो ओलावा तो रुसवा आणि किंचित आरडाओरडा
हे सगळं सगळं अगदी आवडतं ना मला
सांगाया ते पुन्हा वर काव्य आणि कशाला?

तुझी स्वप्नं तुझ्या डोळी, तुझ्या ओठी घट्ट मिठी
तुझी चित्रं तुझी कला, तुझा हट्ट माझ्यासाठी
बोललो जास्त नाही तरी, सीमा नाही कौतुकाला
प्रेमाच्या अलगद शब्दांसाठी फुसकी चारोळी कशाला?

तू माझी माधुरी दीक्षित, तूच आहेस मधुबाला
तूच विश्वसुंदरी माझी, कोण कुठली ऐश्वर्या?
होऊ दे प्रेमाचा बोलबाला, घाबरतो का कुणाला!
अगं पण त्यासाठी फालतू फिल्मीगीते कशाला?

तुजसाठीच तर क्षणोक्षणी श्वास आहे घेतला
तुझ्यामुळेच तर आयुष्या अर्थ आहे लाभला
डोळ्यांनी कधी सांगितले नाही हे तुला?
आता सांगतो की! वेगळे महाकाव्य कशाला?

तरीही तुझा असेल आज शब्दांसाठी अट्टाहास
लिहितोच बघ कविता, आता माझीही आहे कवी-रास
अलंकृत करुनि भाषा, उपमांचा जोर आहे लावला
कळविण्या ते तुला अजून प्रेमपत्र कशाला?

नाही गड्या स्त्रीजातीला तू पुरता नाही ओळखला
नाजूक असेना का पण फुंकर लागतेच हो कळी खुलवायला
शब्दांनी तुझ्या प्रेमामध्ये रंग आहे ओतला
म्हणून लिहिली ही कविता, आवडते का बघ तुला!