हसून हसून पुरेवाट होणे

कधीतरी नकळत एखादा विनोद आठवून तुम्ही चार-चौघांत उगाचच हसलात आणि बाकिच्यांनी "काय आहे? काय झालं?" असं विचारल्यानंतर "काही नाही एक ज्योक आठवला" असं तुम्ही म्हणून गेल्यावर सगळ्यांनी नाक मुरडलं की त्यातच त्या विनोदाचं यश आलं. ("...चा पुतळा उगाचच ख्याक्क करून हसला तर कसं वाटेल" या वाक्याचं तसंच आहे; ते आठवलं की मला हसू येतंच)

खरा विनोद सांगणारा इसम जर स्वतःच हसू लागला तर त्या विनोदाची वाट लागली असं समजावं. मात्र अतिशय प्रामाणिकपणे (आणि भोळेपणाचा आव आणत) अत्यंत विनोदी वाक्य तो बोलून गेला (अर्थातच, आणि नंतर जर हसू आलं) तर मी त्यास चांगला विनोद मानतो.

ग्राउचो मार्क्स हा त्याच वंशातला कलाकार. त्याचं प्रत्येक आणि प्रत्येक वाक्यं नीट कान देऊन ऐकायला लागतं! त्याच्या विनोदाचे किती तरी प्रकार! एकेका प्रकारावर निबंध लिहावा (आणि त्याच्याच शैलीत-- आपलाच पाण'उतारा' करून घ्यावा!)

केवळ अतिशयोक्तीतून कसा अप्रतिम आणि निखळ विनोद तयार होऊ शकतो ते पहा---




हसून हसून पुरेवाट होणे या वाक्प्रचाराचा खरा अर्थ तुम्हाला आता उमगला असेल!