येह मज़धार!

शुक्रवार सकाळ उजाडली तीच मुळी धुकं आणि एकंदरीत कुंद वातावरण घेऊन. त्यातूनच "आज दाढी करायचा दिवस म्हणजे वाटच" अशा विचारांत असताना वीज चमकावी तशी एक आयडिया चमकून गेली आणि त्याच उत्साहात दाढी उरकून घेतली. दाढी करण्याचा मला फार कंटाळा. पंधरा-वीस मिनिटं आरशासमोर घालवायची आणि (स्वतःचे) गाल कुरवाळायचे. पुन्हा तीन दिवसांनंतर दाढी पुन्हा उगवलेली!

असो. मुद्दा दाढी हा नसून, ती करण्याचे हत्यार म्हणजे वस्तर उर्फ रेझर हा आहे. डोक्यात मगाशी चमकलेले उत्तर ठेऊन मग मी माझ्या अड्ड्यातल्या मित्रांना bcc मध्ये मेल दाढल्या (सॉरी धाडल्या) आणि विचारणा केली, "धार गेलेल्या रेझरला काय म्हणाल?" इमेलचा सब्जेक्ट होता, "शुक्रवार सकाळचा गहन प्रश्न".

संध्याकाळपर्यंत काय काय उत्तरे येतात बघू आणि त्यावर एखादा निबंध लिहून टाकू असा काहिसा स्वार्थी हेतूही त्यामागे होता; परंतु ते राहू देत.

थोड्याच वेळात आमचे आ(वड)त्ते बंधू मिहिर यांचे पहिले उत्तर आले: "निर्धार?" (धार गेलेला रेझर असेल तर दाढी करायला उपयोगी पडतो तो निर्धार!"

"हाहाहा! good answer! माझं उत्तर होतं "खरडपट्टी अगदीच लॅटरल असं!" इति मी.

"on a related note, उसन्या घेतलेल्या रेझरला काय म्हणाल? उधार!
improvised version of razor? सोप्पये - सुधार" मी फटाफट पुढची मेल पाठवली.

"महाग रेझरला? वधार! 'हॉट' रेझरला? धारोष्ण!" इति मिहिर.

"दाढी करताना सांडलेल्या रक्तपेशींना काय म्हणाल? धारातीर्थी पडलेल्या" पुन्हा मिहिर.

"आफ्टरशेव म्हणून तेल लावायचं ठरवलं तर कुठला ब्रॅंड वापराल?" अर्थातच धारा. इति मी. हा काहिच्या काही होता.

"अरे आत्ताच दुस-या एका मित्राने उत्तर पाठवलं: इ-रेझर!" इति मी.

"रेझर बोथट करण्याच्या प्रक्रियेला काय म्हणाल? अन् -धार!" मी पेटलो.

"कमी प्रतीच्या रेझरला कश्या शिव्या द्याव्यात? त्याचा उद्धार करावा!"

"सकाळी सकाळी पहिलं गि-हाईक म्हणून न्हाव्याकडे गेलो तर तो आपली दाढी कशी करेल? पहिल्या धारेची" पुन्हा मी!

"अगदीच बोथट झालेल्या रेझरला पुन्हा धार लावायची म्हणजे काय करायचं?" त्याचा जीर्णोद्धार करायचा - मीच तो. मीच तो.

एकंदरीत काय, शुक्रवार सकाळी चांगली गेली! बोथट रेझरनी दाढी केलेली असूनसुद्धा!!