इद्रधनुष्य

आकाशात कायमच ढगांची गर्दी असते. त्यातल्या त्यात संध्याकाळी जरा मोकळीक मिळते आणि लहानश्या पोकळीतून निळ्या आकाशाचं दर्शन घडतं. वाऱ्याची मर्जी असेल तर ही पोकळी आणखी मोठी होते. पुर्वेकडे मात्र राखाडी ढग कायमच रेंगाळत बसलेले दिसतात.

अशाच एका संध्याकाळी पश्चिमेकडे जरा उघडीप मिळाल्यावर छान उन पडलं होतं. कललेले सोनेरी किरण प्रसन्न वाटत होते. पूर्वेकडच्या ढगांकडे लक्ष जाताच अप्रतिम इंद्रधनुष्य दिसलं. अर्धं! त्या द्रुष्यातल्या नजाकतीत काहितरी कमी होतं. बराच वेळ विचार करूनही त्याचं कारण मला सापडेना. इतकी छान संध्याकाळ, आल्हाददायक वारा आणि एकंदरीतच हवामानातला उत्साह, त्यात हे अपूर्ण इंद्रधनुष्य खटकत होतं.

तुला याची हकिकत सांगितल्यावर तूही असाच अनुभव आल्याचं म्हणालीस.

चित्र आता पुरं झालेलं होतं...